W swojej książce „Enterprise Integration Patterns : Designing, Building, and Deploying Messaging Solutions” Gregor Hohpe, Bobby Woolf definiują sześć typów projektów integracyjnych. Mimo, że podział ten wykonany był piętnaście lat temu i wydawać by się mogło, że w obecnych czasach zdominowanych przez mikroserwisy będzie archaizmem, to jest on tak samo aktualny jak w 2004 roku kiedy została wydana wspomnaina książka.
Portal informacyjny
Nie chodzi tu jedynie o portale typu onet.pl, chociaż one są świetnym przykłądem. Chodzi tu również o wszelkie intranety, aplikacje dostraczające zagregowanych informacji z więcej niż jednej usługi. Przykładowo strona w portalu intranetowym firmy zajmującej się doradztwem finansoym prezentująca aktualny kurs walut z NBP, aktualny czas lokalny giełty w USA, Japonii oraz Warszawie oraz aktualne notowania indeksu WIG20 prawdopodobnie jest klientem conajmniej trzech zwenętrznych usług sieciowych. Mało prawdopodobne jest, że wszystkie te dane przechowuje w swojej bazie, a pracownicy firmy co minutę (czy nawet sekuncę) wprowadzają ręcznie aktualizacje tych danych.
Replikacja danych
W przypadku, kiedy dwa (lub więcej) systemy muszą przechowywać te same inforacje oraz musimy zapewnić, żeby zawsze były one ze sobą spójne, należy zaimplementowa replikację danych. Oczywiście istnieją inne, lepsze sposoby poradzenia sobie z zagadnieniem redundancji danych, to bywają sytacje, gdzie nie będzie to możliwe. Przykładowo, jeśli firma z branży eCommerce posiada dane klientów w sklepie internetowym (powiedzmy na platformie Shopify) oraz dane tych samych klentów w programie księgowym (powiedzmy z raks.pl) to wypadałoby zestawić replikację, aby zapewnić że jeśli klient zmieni dane do faktury w sklepie, to ludzie z BOK nie będą musieli ręcznie przepisywać ich do RAKSa.
Współdzielona funkcja biznesowa
W obecnych czasach, kiedy za jedyną słuszną architekturę uznaje się wyłącznie mikroserwisy, to chyba najbardziej popularny typ projektu integracyjnego. Wydelegowanie do osobnej, współdzielonej usługi pewnej operacji biznesowej nie jest niczym odkrywczym. Przykładowo usługa do walidowania poprawności numeru NIP lub usługa w systemie eCommerce serwująca aktualne dane FV klienta programowi księgowemu.
Architektura zorientowana na serwisy (SOA)
Kiedy w organizacji zostaje zaimplementowanych wiele współdzielonych funkcji biznesowych niezbędne staje się zaimplementowanie katalogu tych funkcji, gdzie inne aplikacje (lub również funkcje) mogą je odnaleźć. Taki katalog (service discovery) jest jednym z projektów integracyjncyh. Funkcję rejestrując się w katalogu dostarczają informaji o swoim interfejsie oraz adresie, pod kótrym można je wywołać.
Rozproszony proces biznesowy
Normalnym jest, że pojedyncza transakcja biznesowa jest zbiorem operacji zralizowanych przez kompletnie inne zwenętrzne systemy. Weźmy na przykład proces dodania nowego ogłoszenia w systemie aukcyjnym, gdzie zdjęcia produktów przechowywane za na Amazone S3, strona samego systemu aukcyjnego wykonana jest w PHP + MySql i hostowana na hekko.pl natomiast oferta powinna również automatycznie dodać się w porównywarce ceneo.pl. Wszystko to powinno zadziać się w momencie naciśnięcia jednego przycisku „Zapisz”. Oczywiście zapis taki uznajemy za operacje atomową dlatego niepowodzenie zapisu ogłoszenia powinno również zoowocować niezapisaniem się go w porównywarce, a zdjęcie nie powinno generować niepotrzebnych kosztów za przechowywanie go na S3.
Integracja Business-to-Business
Kiedy jedna firma wystawia swoim partnerom lub klientom API poprzez które umożlwia im korzystanie z ich usług mamy do czynienia z integracją Business-to-Bisiness. Jednym z najlepszym przykłądów jest integracja z systemami kurierskimi. System kurierski wystawia usługę, poprzez którą system klienta (powiedzmy sklepu internetowego) może zarejestrować paczkę oraz otrzymać gotową etykietę. Zarejestrowanie paczki może być również równoznaczne, z tym że następnego dnia rano przedstawiciel firmy kurierskiej zjawi się (pod podanym adresem) po odbióre paczki o określonym numerze.